آسیب های اعتقادی فضای مجازی :: بصیرت رسانه «مرشدخان»

امیرحسین احمدنیا ، محقق و پژوهشگر حوزه رسانه
۱۰۱۷

اعتقادی

آسیب‌های فردی ـ اعتقادی به آسیب‌هایی گفته می‌شود که حوزه باورهای دینی، آموزه‌ها و معارف الهی، معرفت‌شناختی، هستی شناختی، انسان‌شناختی و ارزش شناختی را هدف قرار داده و با زیر سؤال بردن و طرح شبهات پیرامون این حوزه‌ها به اساس اعتقادی فرد خدشه وارد کرده و او را در مسائل اصولی و اعتقادی دین و مذهب متزلزل می‌کنند.

به علت اهمیت آسیب‌های فردی ـ اعتقادی به مصادیقی از این آسیب‌ها اشاره می‌شود:[1]

· پخش شبهات فراوان اعتقادی در توحید، عدل و معاد؛
· تضعیف باورها و مسلمات اصول و فروع دین؛
· نمایش پیامبر گرامی اسلام به‌عنوان فردی عادی و هوس‌باز (نعوذبالله)؛
· توهین گسترده به اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام)؛
· مخدوش ساختن عقیده مهدویت از طریق تردید در منجی، معرفی اسطوره‌های تخیلی و شیطان به‌عنوان منجی؛
· تبلیغ گسترده امام زمان‌هراسی؛
· ترویج گسترده شبهات قرآنی و توهین به قرآن؛
· توهین گسترده به علمای سلف و فعلی، خصوصاً امام خمینی (رحمه‌الله) و مقام معظم رهبری؛
· توهین گسترده به مراجع عظام تقلید؛
· ترویج ادیان انحرافی از قبیل هندوئیسم، فراماسونری، کابالیسم، شیطان‌پرستی؛
· ترویج و تبلیغ گسترده فِرَق انحرافی مانند بهاییان، وهابیان، شیرازی‌ها، احمدالحسن و...؛
· ترویج ارتباط با جن و استفاده از قدرت او در راستای اهداف غیرانسانی؛
ترویج جادوگری؛
· زمینه‌سازی برای ایجاد غفلت، خود فراموشی و خدا فراموشی؛
· کاهش تقید به رعایت احکام شرعی.

درواقع، در آسیب‌های فردی ـ اعتقادی، ضربه اساسی به اصل و ریشه باورهای دینی و ملی وارد می‌شود؛ به‌گونه‌ای که فرد در مجموعه‌ای از افکار و عقاید ضدونقیض غوطه‌ور است و به علت غلبه کششی و تبلیغی، به عقاید انحرافی رو آورده و در هاله‌ای از شبهات بدون جواب قرار گرفته، نسبت به همه عقاید حقه، بدبین و روی‌گردان می‌شود.

[1]. به دلیل محدودیت حجم محتوا، توضیحات مرتبط با آسیب‌ها، توسط استاد در کلاس بیان خواهد شد.